“ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජවාදී සංකල්පය තුළද අද ලංකාව ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ? රාජ්‍ය ආයතන ක්‍රියාත්මක කරන්නේ ඒ ආයතනවලට අදාළ කටයුතුද එහෙම නැත්නම් පවතින ආණ්ඩුවේ දේශපාලනයට අදාල කටයුතුද කියන බරපතළ ප්‍රශ්නය තියෙනවා. විශේෂයෙන්ම පොලීසිය වැනි ආයතනවලට ක්‍රියාකාරිත්වය බරපතළයි. පරමාධිපත්‍යයක් තිබෙන කාන්තාවන්ට කෙසේද සලකන්නේ? මේ සම්බන්ධයෙන් කරුණු කිහිපයක් සුළු පන්න ධීවර කර්මාන්තය සහ ධීවර ජනතාවගේ ජීවිත ආශ්‍රිතව ඉදිරිපත් කරනවා.
කොරෝනා වසංගතයේ තුන්වැනි රැල්ලත් ඇතිවී සුළුපන්න ධීවර ජනතාව සහ ධීවර කාන්තාව පීඩනයකට පත්වී ඉන්නවා. ඒ වගේම උතුරු නැගෙනහිර තවත් කඳවුරු 10ක පමණ කාන්තාවන් සහ ගෘහ මූලික කාන්තාවන් ඉන්නවා. මේ සියලුම දෙනාගේ ජීවන මාර්ග බිඳවැටිලා තියෙන්නේ. ජීවිත ගොඩනගාගන්න ක්‍ෂුද්‍ර මූල්‍ය ආයතනවලින් ලබාගත් ණය ගෙවාගන්න බැරි තත්වයක ඉන්නේ. තන්ගේ කරවල ටික වේලගන්න බැරිව කුඩා ව්‍යාපාර කරගෙන යන කාන්තාවන්ට බරපතළ තත්වයක් තියෙන්නේ. මේ නිසා හැම පැත්තෙන්ම තාඩනයට පීඩනයට ලක්වෙන්නේ අම්මා කියන කාන්තාව. මේ වසංගතය තුළ දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය නිසි පරිදි කරගෙන යන්න ඔවුන්ට අවශ්‍ය උපකරණ සහ වෙනත් පහසුකම් නැහැ. එදා වේල හම්බකරගෙන කන්න බැරිවෙලා ඉන්නේ. සුළුපන්න ධීවරයාට එක්ස්ප්‍රස් පර්ල් නෞකාව ගිනිබත්වීමෙන් තවත් විශාල පහරක් වැදුණා. ඔවුන් වෙනුවෙන් අදාල සාධාරණත්වය ලබාදෙන්න තවම ක්‍රියාකර නැහැ. ඔවුන්ගේ ධීවර ආම්පන්නවලට සිදුවූ හානිවලට වන්දි දෙන්න යන්නේ ධීවර පවුල් 2500කට. මේ නිසා ක්‍ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය සමාගම්වලින් ණය ගන්න සිදුවෙලා තියෙනවා. සතිපතා පොලිය ගෙවන්න ඕනෑ. ගෙවාගන්න බැරිවෙනකොට ලිංගික අල්ලස් ඉල්ලනවා. සංචරණ කාලසීමාව තුළ මූල්‍ය ආයතන ගිහින් පොලී ඉල්ලන්නේ කොහොමද? මේ ගැන ක්‍රියා කරන්න ඉඩකඩ ක්‍ෂුද්‍ර මූල්‍ය සමාගම්වලට දී තිබෙනවා. ලක්‍ෂ 28ටක වැඩිය ඒ මූල්‍ය සමාගම්වලට ණයකරුවන් කාන්තාවන්.
කොරෝනා වසංගතයේ තුන්වැනි රැල්ලත් ඇතිවී සුළුපන්න ධීවර ජනතාව සහ ධීවර කාන්තාව පීඩනයකට පත්වී ඉන්නවා. ඒ වගේම උතුරු නැගෙනහිර තවත් කඳවුරු 10ක පමණ කාන්තාවන් සහ ගෘහ මූලික කාන්තාවන් ඉන්නවා. මේ සියලුම දෙනාගේ ජීවන මාර්ග බිඳවැටිලා තියෙන්නේ. ජීවිත ගොඩනගාගන්න ක්‍ෂුද්‍ර මූල්‍ය ආයතනවලින් ලබාගත් ණය ගෙවාගන්න බැරි තත්වයක ඉන්නේ. තන්ගේ කරවල ටික වේලගන්න බැරිව කුඩා ව්‍යාපාර කරගෙන යන කාන්තාවන්ට බරපතළ තත්වයක් තියෙන්නේ. මේ නිසා හැම පැත්තෙන්ම තාඩනයට පීඩනයට ලක්වෙන්නේ අම්මා කියන කාන්තාව. මේ වසංගතය තුළ දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය නිසි පරිදි කරගෙන යන්න ඔවුන්ට අවශ්‍ය උපකරණ සහ වෙනත් පහසුකම් නැහැ. එදා වේල හම්බකරගෙන කන්න බැරිවෙලා ඉන්නේ. සුළුපන්න ධීවරයාට එක්ස්ප්‍රස් පර්ල් නෞකාව ගිනිබත්වීමෙන් තවත් විශාල පහරක් වැදුණා. ඔවුන් වෙනුවෙන් අදාල සාධාරණත්වය ලබාදෙන්න තවම ක්‍රියාකර නැහැ. ඔවුන්ගේ ධීවර ආම්පන්නවලට සිදුවූ හානිවලට වන්දි දෙන්න යන්නේ ධීවර පවුල් 2500කට. මේ නිසා ක්‍ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය සමාගම්වලින් ණය ගන්න සිදුවෙලා තියෙනවා. සතිපතා පොලිය ගෙවන්න ඕනෑ. ගෙවාගන්න බැරිවෙනකොට ලිංගික අල්ලස් ඉල්ලනවා. සංචරණ කාලසීමාව තුළ මූල්‍ය ආයතන ගිහින් පොලී ඉල්ලන්නේ කොහොමද? මේ ගැන ක්‍රියා කරන්න ඉඩකඩ ක්‍ෂුද්‍ර මූල්‍ය සමාගම්වලට දී තිබෙනවා. ලක්‍ෂ 28ටක වැඩිය ඒ මූල්‍ය සමාගම්වලට ණයකරුවන් කාන්තාවන්.
මෙවැනි පීඩනයන් සිද්ධ වෙද්දී මේ ආණ්ඩුව ජනතාව වෙනුවෙන් මොනවාද කරන්නේ? ප්‍රශ්න දරාගන්න බැරිව පාරට බැස්සාම කොවිඩ් නිරෝධායන නීති පාවිච්චි කරලා කාන්තාවන් දැඩි මර්දනයකට ලක් කරනවා. ගරු ජනාධිපතිතුමාගෙන් අපි අහන්න කැමතියි, ඔබතුමාගේ සෞභාග්‍යයේ දැක්ම මේකද කියලා. කාන්තාවන්ට අත තියලා කරන්න යන්නේ මොකක්ද කියලා අපි අහන්න කැමතියි. අවතැන් කඳවුරුවල ඉන්න කාන්තාවන්ට තවමත් මූලික පහසුකම් නැහැ. මේවාට කවුද උත්තර දෙන්නේ? මෙවැනි වාතාවරණයක් තුළ තමයි කාන්තාවන්ගේ ආරක්‍ෂාව අපි ඉල්ලන්නේ.”
